Joop en zijn WK's op de weg (1970-1984)
Dit jaar is het 40 jaar geleden dat Joop Zoetemelk wereldkampioen op de weg werd. Daarom staat in deze nieuwsbrieven deze overwinning centraal.
Als één van de beste Nederlandse renners maakte Joop vanaf zijn profdebuut standaard deel uit van de selectie voor het WK op de weg. Tot aan het WK van 1985 heeft hij al 14 keer, gekleed in een oranjeshirt, aan de start gestaan. Daarvan finisht hij maar liefst 8 keer in de Top 10.
Hennie Kuiper rijdt in 1975 solo op de wereldtitel af, mede dankzij Joop, die in de achtervolgende groep met ondermeer Merkcx, elke tegenaanval neutraliseert en zelf uiteindelijk nog vijfde wordt. Dezelfde rol speelt Joop in 1978 als Gerrie Knetemann samen met de Francesco Moser op de streep afrijdt, waarbij hij uiteindelijk de Italiaan in een millimetersprint verslaat. Joop wordt dat jaar zesde, vlak voor Bernard Hinault. En het jaar daarop is Joop één van de renners die Jan Raas elke ronde een duwtje omhoog op de Cauberg geeft, waardoor deze nog fris genoeg is om de eindsprint te winnen.
Twee keer in deze periode is Joop zelf heel dicht bij een podiumplek. In 1976 rijdt hij in de laatste kilometers samen met alweer Moser aan kop en lijkt het tussen hen twee te gaan. Door een sterke Belgische ploeg komen de achtervolgers echter terug en rest Joop slechts een ondankbare vierde plaats. Zijn tweede grote kans komt 6 jaar later. In de allerlaatste fase ontsnapt Joop met vier anderen, waaronder ploeggenoot Gerard Veldscholten. Samen slaan ze een mooi gat met het peloton. Veldscholten ruikt de kans op een podium en zelfs meer en wil voluit doorrijden, maar dan houdt Joop zijn benen stil. Hij wil wachten op de aangewezen kopman Raas, zoals vooraf is afgesproken. Maar Raas heeft niet de goede benen die dag en is in de finale nergens te bekennen. “Als we toen waren doorgereden, hadden ze ons niet meer teruggezien. Raas heeft ons na afloop nog verwijten gemaakt dat we niet vol zijn doorgegaan”, zo vertelt Veldscholten later. Na te zijn teruggepakt wordt Joop uiteindelijk alweer 4e in een lange einsprint bergop, wat maar weer bewijst hoe goed hij was op dat WK van 1982. Maar er zouden nog meer kansen komen...
Door: Ronald Steenhoek
Fotoburo Cor Vos
|